خلاصه کتاب:

۱) اينجانب در حالي به نوشتن مقالاتي دربارة مسايل دختران پرداخته ام كه يكي، دو سالي از نشر كتاب «مسألة زن، اسلام و فمينيسم (در دفاع از حقوق زنان)» توسط نشر برگ زيتون مي گذرد و به تبع آن، مورد سؤال و اقبال قرار گرفتم و گاهي بر روي آن مناظره كردم (مهرماه ۱۳۸۳، در مدرسة علمية حضرت خديجه تهران، با خانمي فمينيست؛ و دي ماه ۱۳۸۳ در همان مدرسه با يكي از مسئولان مركز مطالعات و تحقيقات زنان قم)، گاه بر روي آن پرسش و پاسخ برگزار نمودم (با مجلة كتاب هفته و نيز در نمايشگاه كتاب دانشجويي، در دانشگاه تهران در مهرماه ۱۳۸۳) و گاهي به نقدهايي پاسخ دادم. در ضمن دهها روزنامه و مجله و سايت اينترنتي (كه حتي سايت: www.iranfarhang.com، كتاب را بدون اطلاع و اجازة مؤلف و ناشر، به ۱۲/۵۰ دلار فروختند!) به معرفي و نقد كتاب يادشده پرداختند.

۲) اما جدا از پس لرزه هاي كتاب «مسألة زن، اسلام و فمينيسم»، در جامعة ما چگونه مي توان ادعاي مسلماني داشت، اما در مقابل اين همه اجحافها، ستمها و ناامنيها بر دختران ساكت نشست؟! فقدان امنيت براي دخترانمان، نه تنها در شبها، بلكه حتي در روزها و نه در محيطهاي خلوت، بلكه در جلوت و در پايتخت اين كشور رخ مي نمايد. چگونه مي توان ادعاي پيروي از علي(ع) را داشت و هر روز و هر هفته در روزنامه ها، مطبوعات و سايتها، خبري از تجاوز، قتل و... دختران خواند و دم برنياورد؟! تعدياتي كه گاه در حريم خانواده ها نيز رخ مي دهد! آيا مي توان ادعاي نويسندگي و نوشتن داشت و از مصايب و مشكلات دختران، خصوصاً با تأكيد بر بررسي و تعليل موضوع و اراية راه حلها، فرار كرد؟

۳) مشكل ديگري را كه مي توان به معضلات فوق افزود، اينكه از يكسو با كج سليقگي دختراني مواجه هستيم كه براي اثبات خود، به دليل خستگيها و دل زدگيها، به بيراهه رفته و با رفتارهاي سبك و مسأله دار، فرهنگ معنوي مربوط به دختران و زنان را مي شكنند و دودش بيش از هر كس، به چشم خود آنها مي رود و از سوي ديگر عطش دختران محجبه يي كه دغدغة حياء و سلامت را دارند و به راحتي نمي توانند بين عفاف و حضور در صحنه هاي اجتماعي-سياسي پل بزنند؛ خصوصاً در زماني كه وسايل ارتباط جمعي و رسانه هاي عمومي، چون ماهواره و اينترنت، با اراية الگوهاي فاسد، به معارضه با فرهنگ خودي پرداخته اند. در چنين فضايي چگونه مي توان به تأمل پرداخت و از مسايل دختران غفلت كرد؟

۴) مقالة اول، «روشهاي قرآني و روايي در حل بحران هويت دختران»، با اين نگاه به نگارش درآمده است. و عمدة مشكلات دختران در بحران هويت جنسي، بحران هويت نسلي، بحران هويت ديني و... مطرح شده و راه حلهايي درون ديني براي گريز از اين بحرانها ارايه گرديده است. اين مقاله پيش ا) ز اين در كتاب «مباني نظري هويت و بحران هويت» (به اهتمام: دكتر علي اكبر عليخاني، پژوهشكدة علوم انساني و اجتماعي جهاد دانشگاهي: پاييز ۱۳۸۳) منتشر شده است.

مقالات چهارگانة بعدي كه به نحوي به ترابط دختر و پسر اشاره دارند، از منظر نقلي-قرآني و عقلي و قلبي، اين موضوع را مورد بررسي قرار داده و در اين زمان كه به علت بالارفتن سن ازدواج، تورم و زمينه هاي كاري-تحصيلي مشترك، امكان ارتباط دختران و پسران زياد شده است، به آسيب شناسي اين ارتباط پرداخته و نيز در رابطه با شكست در عشق، به تجويز نشسته است.
سه مقالة «تأملي بر ارتباط موسي با دختران شعيب (الگوي قرآني از رفتار معقول دو جنس مخالف)»، «عوامل و راهكارهايي در روابط دختران و پسران» و «روابط عاشقانة دختر و پسر»، در همايش آسيب شناسي روابط دختر و پسر (به آدرس: www.dokhtar-pesar.com و خلاصة مقالات روي سايت قابل مشاهده است) كه توسط بسيج دانشجويي دانشگاه پيام نور تهران (۱۳۸۱) برگزار شد، مورد پذيرش و اقبال واقع شده و اولين مقاله (تأملي بر ارتباط موسي...)، به عنوان مقالة اول همايش، براي ارايه انتخاب گرديد.
مقالة «با شكست در عشق چه بايد كرد؟»، پيش از اين در مجلة اينترنتي موازي به آدرس: (۱۳۸۳/۸/۹ www.movazi.com) منتشر گرديده است. مقالة آخر، «درآمدي بر تربيت دختران»، نگاهي تئوريك و سنگينتر به موضوع دختران دارد و در مقام پيشگيري، به عوامل و مسايل مربوط به تربيت دختران تأكيد دارد.